In Memoriam Jan Franken, afscheid van een erudiet heemkundige

Na een kort ziekbed is ons medelid Jan Franken op 5 juni jongstleden te  Tilburg overleden. Een triest en aangrijpend bericht. Gelet op zijn brede  netwerk en scala aan maatschappelijke activiteiten hebben velen deze  eloquente, erudiete, gedreven en aimabele persoon met zijn passie   voor heemkunde gekend en zullen velen met enige vorm van ontzetting  deze tijding hebben ontvangen.    Met een twinkeling in zijn ogen kon hij je benaderen en soms ook wat  eigenzinnig, maar altijd met een groot hart gericht op uiteindelijke  samenwerking en nooit te beroerd om je te helpen.  Hij heeft veel betekend voor de heemkunde in brede zin en voor onze  kring in het bijzonder. Daar zijn we hem dankbaar voor.

Jan Joseph Franken werd op 4 juli 1938 in Tilburg geboren. Hij studeerde Nederlands, was daarin ook docent aan het Mollerinstituut en toonde als snel een grote belangstelling voor geschiedenis en heemkunde. Jan was een belezen mens die anderen graag deelgenoot maakte van zijn kennis. Over allerlei heemkundige en historische onderwerpen, uiteenlopend van Romeinen, Kelten en heksen tot de Russische tsaar en keizer Napoleon, wist hij boeiend, inspirerend en enthousiast te vertellen. Dat bleek wel tijdens zijn lezingen en cursussen voor leden van onze en andere heemkundekringen, voor afdelingen van de KBO en voor cursisten aan de Seniorenacademie op de HOVO. Hij vertelde niet alleen over historische en heemkundige onderwerpen, maar schreef daarover ook diverse artikelen in ons tijdschrift. Daarnaast was hij enkele jaren geleden een belangrijke mede-auteur van het lijvige boekwerk Oisterwijk, een geschiedenis van meer dan 800 jaar (2012) en van het boek Opgegraven en opgediept. De vroegste geschiedenis van Berkel-Enschot-Heukelom (2014).

Jan was binnen onze kring erg actief. Hij was secretaris van 1986 tot en met 1991. Wie herinnert verder zich niet de prima verzorgde door hem georganiseerde reisjes naar België waarbij hij zijn voorliefde voor het docentschap niet verloochende. De deelnemers kregen in de bus van hem al uitgebreide uitleg over de bestemmingen van die dag. Jan legde de basis voor onze uitgebreide bibliotheek en gezien het feit dat hij ook op latere leeftijd nog de studies rechten (1995) en bestuurskunde (1998) voltooide gaf hij onze kring ook nog wel eens juridisch advies. Buiten onze vereniging was hij actief als bestuurslid van Brabants Heem en secretaris van de Stichting Behoud Cultuurhistorisch Erfgoed in het Groene Woud en van het Centrum voor Studie van Land en Volk van de Kempen.

Jan was een druk bezet persoon. Zijn maatschappelijke betrokkenheid uitte zich ook in het ruim elf-jarig lidmaatschap van de gemeenteraad van Berkel-Enschot voor D’66, een partij waarvan hij binnen de afdeling Tilburg ook bestuurslid zou zijn. Het gildewezen trok hem. Hij was vanaf 1998  lid van het Koninklijk Handboogschuttersgilde Sint Sebastiaan van Willem III te Tilburg waar hij zelfs in 2000 koning schoot en later deken-schrijver werd. Ook zat hij in het bestuur van de Oisterwijkse Fundatie Jeanne van Diessen.

Wij, maar zeker ook zijn directe familieleden, zullen hem missen.
Wij wensen zijn familie, Hanneke en de kinderen heel veel sterkte in deze zware dagen en moge Jan rusten in vrede. 

Bestuur en leden De Kleine Meijerij,
Anton van Dorp, wnd. voorzitter